Szukana fraza: [Opis = "Wystrój nawy głównej w dużej mierze pochodzi z początku XVIII wieku. Są jednak drobne wyjątki, jak np. ambona czy znajdujący się naprzeciw niej ołtarz, które powstały mniej więcej w latach 60. XVIII wieku. Sama ambona ozdobiona jest figurą Chrystusa Króla i czterech Ewangelistów. Jest nadwieszona w tle filaru północnego z wejściem po schodkach z balustradą. Ma kształt wielobocznie ściętego kosza, spód kielichowaty ze zwisem w kształcie owocu granatu. Ołtarz św. Wincentego a Paolo znajduje się po prawej stronie od Prezbiterium. W polu obraz św. Wincentego a Paulo głoszącego kazanie , wokół niego pasterze. Ołtarz ozdobiony jest posągami niewiast przedstawiającymi alegorie miłości \(serce\) , wiary \(krzyż i kielich\) i nadziei \(kotwica\).U góry nawy głównej półjajowata nadbudowana latarnią kopuła ozdobiona obrazami czterech Ojców Kościoła z 1939 r. i 1858 r. \( Bernasiewicz\).Ołtarz główny. Bogato zdobiony w stylu późnego baroku, wykonany został bezpośrednio po wzniesieniu świątyni czyli na początku XVIII wieku. Został wykonany w warsztacie nadwornego rzeźbiarza rodu Sieniawskich i Lubomirskich czyli Jana Eliasza Hoffmanna z Puław. Obrazy znajdujące się na ołtarzu to dzieło Szymona Czechowicza z Warszawy. Główny obraz to „Przemienienie Pańskie\" przedstawiający unoszącą się wśród obłoków postać Chrystusa. Po Jego bokach postacie Mojżesza i Eliasza. U dołu przywarci do skał góry Tabor i osłaniający oczy przed światłem apostołowie Jan, Jakub i Piotr. Nad tym obrazem znajduje się owalny obraz Boga Ojca, nad głową którego gołębica Ducha Świętego. Na zasuwie znajduje się obraz św. Stanisława Kostki autorstwa Józefa Buchbindera. Oba obrazy pochodzą z XIX wieku. Na środku ołtarza znajduje się Tabernakulum złocone z około 1739 r. Po obu stronach ołtarza widoczne posągi św. Wojciecha \(po lewej\) i św. Stanisława \(po prawej\).Prospekt organowy znajduje się nad wejściem głównym do świątyni. Bogato zdobiony znakomicie komponuje się z późno barkowym wnętrzem kościoła, ale jest znacznie młodszy niż sama świątynia. Organy zbudował uznany warszawski organmistrz Józef Szymański w 1899 roku. Instrument w kolejnych latach został rozbudowany przez Stanisława Ziaję mającego pracownię koło Rzeszowa. Ziaja nad organami pracował w latach 1971 – 1973. Syn organmistrza Paweł Ziaja w 2009 roku przeprowadził remont instrumentu i wymienił w nim wiatrownicę i stół gry. Jednocześnie dobudowano wówczas segmenty architektoniczne"]

Wyników: 1